ที่เซเว่นฯ สาขาสามแยกท่าปาบ กันตัง เวลาประมาณบ่ายโมง วันที่ 17 มกราคม 2564 ขณะที่ครูแว่นดำกำลังรอพนักงานอุ่นข้าวไก่กระเทียมที่ชำระเงินแล้ว มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งอายุประมาณห้าหกขวบถือขนมหนึ่งห่อและน้ำผลไม้หรือนมกล่องไม่แน่ใจอีกหนึ่งกล่องมาชำระเงินที่เคาน์เตอร์ พนักงานแจ้งเด็กไปว่าทั้งหมด 25 บาท มีเงินพอไหมคะ
เด็กคนนั้นยิ่นแบงค์ยี่สิบให้พนักงาน พนักงานสาวคุยกับพนักงานสาวอีกคนว่าน้องมีเงินแค่ยี่สิบบาท ครูแว่นดำรู้สึกสงสารเด็กคนนั่น กำลังจะล้วงเงินไปจ่ายเพิ่มให้ แต่น้องพนักงานก็รีบพูดกับเด็กว่าถ้าอย่างนั้นไม่เป็นไร จ่ายแค่นี้พอ แล้วก็ยื่นของให้เด็ก เด็กน้อยดีใจรีบเดินออกไป น้องพนักงานออกเงินส่วนต่างให้เด็กด้วยใบหน้ายิ้มแย้มและพูดกับเพื่อนพนักงานว่าคิดถึงตอนที่ตัวเองยังเป็นเด็ก
ครูแว่นดำยืนอมยิ้มกับเหตุการณ์ที่ได้พบเจอ พนักงานชายอีกคนแจ้งว่าอาหารที่อุ่นเรียบร้อยแล้ว ครูแว่นดำรับของแล้วเดินออกมาอย่างอิ่มเอมใจ นึกถึงคำขวัญจังหวัดตรังที่ว่า “ชาวตรังใจกว้าง สร้างแต่ความดี”
Cr. ครูแว่นดำ